Kronika / Chronicle (2012)

,,Filmowe piątki'' to nowa akcja organizowana przez naszego bloga. Postanowiłyśmy podzielić się z Wami naszymi wrażeniami po obejrzanych filmach. Oglądanie filmów jest moją drugą pasją tuż po książkach, więc z chęcią przedstawię Wam pozycje ''must watch'' oraz te przeciwne. Nie zabraknie także moich ulubionych seriali. :) Mam nadzieję, że współautorka bloga od czasu do czasu doda coś od siebie, jednak jej czas tymczasowo wydzielony został na książki i buszowanie po internetowych sklepach. :) Co mogę jeszcze dodać? Recenzje ukazywać się będą w każdy piątek, aż do wyczerpania materiału (mam nadzieję, że nigdy to nie nastąpi). Serdecznie zapraszam Was do odwiedzania naszego bloga i dzielenia się własnymi wrażeniami po obejrzeniu tych filmów.

***

Poszłam do kina na ten film głównie ze względu na to, że spodobał mi się zwiastun. Mój klimat, nadprzyrodzone zdolności, kręcenie historii przez bohaterów. Zapowiadało się całkiem nieźle. Czy i tak właśnie było?

Jest to historia nastoletniego chłopaka o imieniu Andy, który kupuje sobie kamerę i zaczyna nagrywać wszystko dookoła. Nie robi oczywiście tego bez powodu. Ma zamiar głównie nagrywać swojego ciągle pijanego ojca i upamiętnić bliskość ze swoją matką, która jest bardzo chora. Andy jest bardzo nieśmiały, często płacze, nie ma zbyt wielu znajomych i nie radzi sobie w szkole. Jego jedynym przyjacielem jest jego kuzyn Matt, który namawia go na imprezę, na którą niechętnie się godzi. Tam poznają Stevea, który jest otwarty na nowe znajomości.Podczas imprezy we trójkę udają się do oddalonego o kilkaset metrów miejsca, gdzie znajdują dziurę w ziemi. Wchodzą do środka, a wtedy zauważają coś, co emanuje niepokojącą aurą. Kiedy dotykają niezidentyfikowanego obiektu, wszystko się zmienia. Zostają obdarzeni nową mocą - telekinezą. Bawią się nią kompletnie bezmyślnie, lecz wszystko się zmienia, kiedy Andy zaczyna zamieniać zwykłą zabawę w coś naprawdę niebezpiecznego.

Film możemy podzielić na dwie części. Zaczyna się dość spokojnie. Zwykła komedia, w której grupa nastolatków wygłupia się, używając swoich nowych możliwości. Przestawiają samochody, występują w pokazie talentów, straszą dzieci latającym pluszowym misiem. Jednak wszystko się zmienia, gdy Andy zaczyna rozumieć, że może wykorzystać swoje moce w inny sposób, niż tylko dla zabawy.

Właśnie na tym głównie polega druga część filmu. Nie ma już beztroski, żartów i śmiechu. Bohater jest zdeterminowany i pewny tego, co chce osiągnąć. Zaczyna robić się naprawdę poważnie i dramatycznie. Poczucie tragedii towarzyszy nam do ostatniej sceny.

Całą dramaturgię filmu potęguje kamera, która odgrywa naprawdę ważną rolę w tym filmie. Dzięki niej akcja płynie wartko, pomijając te niepotrzebne wydarzenia. Ponadto daje nam możliwość w pewnym sensie zbliżenia się bardziej do całej historii. Wydaje nam się to bardziej realne i bliskie, gdy bohaterowie sami siebie nagrywają. Dzięki temu poznajemy lepiej postać Andy'ego, której nadana jest głębia, kiedy jest sam na sam z kamerą.

Moim zdaniem reżyser Josh Trank wpadł na ciekawy pomysł by stworzyć film, który będzie czymś w stylu paradokumentu. Naprawdę bardzo podobało mi się to, że cała akcja była filmowana amatorskimi kamerami.

Na film warto się wybrać głównie dlatego, że jest naprawdę ciekawy i pełen akcji. Ktoś, kto lubi mieszankę filmu akcji z fantastyką i w dodatku kamerowanie amatorskimi kamerami, powinien być zadowolony. Ponadto film przedstawia historię alternatywnego supermana, który nie zamierza wykorzystać swoich nadprzyrodzonych zdolności do czynienia dobra, a wręcz przeciwnie.

źródło zdjęć: tumblr.com

Wkrótce:
- ,,Sztuka zrywania''
- ,,Kac Vegas 3''

Mam zamiar obejrzeć:
- ,,Stażyści''
- ,,Now is good''
- ,,Heartless''