piątek, 8 listopada 2013

Polowanie / Jagten (2012)


,,Filmowe piątki'' to nowa akcja organizowana przez naszego bloga. Postanowiłyśmy podzielić się z Wami naszymi wrażeniami po obejrzanych filmach. Oglądanie filmów jest moją drugą pasją tuż po książkach, więc z chęcią przedstawię Wam pozycje ''must watch'' oraz te przeciwne. Nie zabraknie także moich ulubionych seriali. :) Mam nadzieję, że współautorka bloga od czasu do czasu doda coś od siebie, jednak jej czas tymczasowo wydzielony został na książki i buszowanie po internetowych sklepach. :) Co mogę jeszcze dodać? Recenzje ukazywać się będą w każdy piątek, aż do wyczerpania materiału (mam nadzieję, że nigdy to nie nastąpi). Serdecznie zapraszam Was do odwiedzania naszego bloga i dzielenia się własnymi wrażeniami po obejrzeniu tych filmów.


***




Wiecie jak to jest, kiedy musicie obejrzeć jakiś film z konieczności? W moim przypadku od razu go skreślam, ponieważ po moich doświadczeniach ze szkolnymi filmami nie mogę ich nazwać inaczej, jak nudnymi. Na edukacji filmowej (tak, taki przedmiot istnieje w liceum) oglądamy filmy, które nie za bardzo wpadają w mój gust, więc sądziłam, że będzie tak samo na MAFie. Jakież było moje zdziwienie, gdy okazało się inaczej. Film nie dość, że wpadł w mój gust, to dał mi wiele do myślenia.

Tytułowe ,,Polowanie'' w rzeczywistości ma wielkie jak i niewielkie znaczenie w fabule filmu. Głównym tematem nie jest polowanie na jelenie, które oczywiście można zobaczyć w filmie, ale oskarżenie o pedofilię. Znany i dość powszechny pomysł na dramat o prostej konstrukcji, jednak o bardzo ważnym znaczeniu. Lucas jest pracownikiem przedszkola. Uwielbia bawić się z dziećmi, a one uwielbiają jego. Miasteczko, w którym żyje jest na tyle małe, że każdy zna każdego. Panuje w nim spokój i wydawać by się mogło, że nikt nie może go zakłócić. Problem powstaje wtedy, gdy mała dziewczynka oskarża bohatera o coś absurdalnego, co zostaje przyjęte z szokiem przez mieszkańców miasteczka. Nikt nie potrafi pogodzić się z tym, że ktoś mógł dopuścić się tak okrutnego czynu, jak molestowanie seksualne dziecka. Zbulwersowani ludzie postanawiają rozpocząć polowanie na przestępce.


Film zaczyna się spokojnie. Na początku przedstawione są sielankowe sceny zabaw nauczyciela Lucasa z jego podopiecznymi. Jedną z nich jest Klara, córka jego najbliższych przyjaciół. Dziewczynka zauroczyła się w nauczycielu, a gdy ten ją delikatnie upomina, że powinna zainteresować się swoimi rówieśnikami, postanawia zemścić się w bardzo głupi i niebezpieczny sposób, który ciągnie za sobą konsekwencje.


Widzowie od początku wiedzą, że oskarżenie Lucasa jest bujdą, ale rozkręcenie informacji o tak okrutnym czynie sprawia, że nie da się tego zatrzymać, a życie niewinnego nauczyciela zostaje brutalnie zniszczone. Znajomość prawdy o wiarygodności i przyzwoitości głównego bohatera pozwala nam się skupić na tym, co dzieje się później, bo w filmie nie chodzi o to, kto to zrobił, ale o to, co sprawia, że życie zwykłego człowieka zmienia się w piekło w krótkim czasie.Zostaje wydany wyrok, choć brakuje podstawowych dowodów, ale nikogo to za bardzo nie interesuje.


Rzadko jaki film tak bardzo mnie porusza, ale muszę przyznać szczerze, że dramatyczne ujęcie tego, jak łatwo i szybko można zniszczyć człowieka i jego godność sprawiło, że byłam pod wrażeniem i jednocześnie z niedowierzaniem przyglądałam się poszczególnym wydarzeniom. Nie potrafiłam zrozumieć, dlaczego wszyscy wierzą w niekonkretne opowieści dziewczynki, a później dopowiadają swoje domysły. Wynika z tego, że ofiarą takich pomówień mógł paść każdy z mieszkańców.


Oczywiście starałam się postawić w sytuacji mieszkańców miasteczka i zrozumieć to, co nimi kierowało. Można im zarzucić, że postąpili zbyt pochopnie, ale skąd mieli wiedzieć, że to wszystko jest wymysłem Klary? Jak powinni dojść do prawdy, by nikogo nie zranić? I jak w takim razie powinni zweryfikować zeznania dziecka?


Ten film z pewnością ma potencjał i wbija w fotel. Nie przepadam za taką tematyką, ale mimo wszystko byłam zadowolona z seansu. Mads Mikkelsen jest doskonałym aktorem i wiarygodnie zmierzył się z tak trudną rolą. Oprócz tego w filmie godnymi uznania są zdjęcia oraz udział natury, która dodaje specyficznego klimatu. ,,Polowanie'' sprawiło, że wyszłam z kina pod wrażeniem. Zdecydowanie jest godne polecenia.

źródło zdjęć: tumblr.com




Wkrótce:
- ,,Sztuka zrywania''
- ,,Kac Vegas 3''
- Wielki Gatsby
- Duże Dzieci 1 i 2

Mam zamiar obejrzeć:
- ,,Stażyści''
- ,,Now is good''
- ,,Heartless''


***

Przepraszam za chwilową przerwę w dodawaniu recenzji, ale nie dość, że nie miałam weny, to w dodatku miałam problem ze znalezieniem czasu. Szkoła mnie przytłacza i to wracanie po ciemku do domu. Jestem już tym zmęczona, a dopiero zaczął się trzeci miesiąc. Boje się już, co będzie pod koniec semestru, kiedy nauczyciele wariują na punkcie wystawiania ocen. :(

5 komentarzy:

  1. Genialny film, świetnie pokazuje zaszczucie człowieka - oczywiście, skąd naprawdę mieli wiedzieć, co się stało? Gdybym miała dziecko, uwierzyłabym mu bez wahania.

    OdpowiedzUsuń
  2. Ja też nie przepadam za taką tematyką. Wiadomo, nie chcę sobie niszczyć nerwów. Jednak zaintrygowałaś mnie.. dziewczynka oskarżająca o coś tak strasznego dobrego człowieka? Teraz jestem strasznie ciekawa jego dalszych losów i stwierdzam, że muszę go obejrzeć! :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo chciałam obejrzeć ten film. Po Twojej opinii wiem, że na pewno muszę to zrobić.

    OdpowiedzUsuń
  4. Film rewelacyjny, ale trochę naciągane było dla mnie to, że jakiś dziwny facet, który niby był psychologiem i pani dyrektorka praktycznie wmówili małej, że stało się to co się stało. Wszyscy wiedzieli, że dziewczynka często buja, a jednak nie zapewniono jej i jej rodzinie opieki specjalistów, którzy mają swoje sposoby, żeby dowiedzieć się co właściwie się stało. Ja rozumiem, że to była prowincja, ale mimo wszystko kraj jest tak wysoko rozwinięty, że takie zaniedbanie wydaje mi się mało prawdopodobne. To mnie trochę rozczarowało, a tak poza tym byłam zachwycona Hannibalem :D

    OdpowiedzUsuń