Dziewczyna, którą kochały pioruny - Jennifer Bosworth

http://www.empik.com/dziewczyna-ktora-kochaly-pioruny-bosworth-jennifer,p1065749790,ksiazka-p

Autor: Bosworth Jennifer
Tytuł: Dziewczyna, którą kochały pioruny
Oryginalny tytuł: Struck
Wydawnictwo: Amber
Data wydania: 7.03.2013
Ilość stron: 318
Ocena: 4/10

  Jennifer Bosworth jest amerykańską pisarką urodzoną w Price, Utah. Jej ulubionym miastem jest Los Angeles. Autorka tworzy zespół pisarzy/reżyserów razem z mężem Ryan Bosworth.

  Znów mam dobrą wiadomość do przeciwników wampirów, wilkołaków, czarownic, aniołów i innych nadprzyrodzonych istot, bo w owej książce takowych nie znajdziecie. Autorka podarowała nam kolejną historyjkę o zakochanych w sobie wampirach, czy wilkołakach, pewnie zdając już sobie sprawę, że to staje się już nudne i czytelnicy potrzebują czegoś nowego, świeżego. Nie ma tutaj utartych schematów ze zwykłą dziewczyną i nadprzyrodzonym, mega przystojnym chłopakiem. Autorka stworzyła świat o tematyce dość rzadko spotykanej w książkach. Ja przynajmniej jeszcze się z taką książką nie spotkałam...

  O ,,Dziewczyna, którą kochały pioruny" usłyszałam na blogach. Znów wiele osób bardzo dobrze wypowiadało się na jej temat. Co nowa recenzja to z pozytywną oceną, więc jak miałam przejść obok niej obojętnie? Mimo iż już dwie książki, które trafiły w gusta większości czytelników, do mnie nie trafiły wcale, to ja nie zniechęciłam się i sięgnęłam i po tą książkę, chyba w duchu licząc na to, że w końcu będę należeć do większości.

  I czy ja również wypowiem się w pozytywny sposób na temat tej książki? Oczywiście, że nie. Tutaj znów mamy ten sam problem, co przy ,,Gorączce". Pomysł na książkę jest świetny, świeży, oryginalny, nowy, ale dla mnie wykonanie było kiepskie, nudne i ogólnie bardzo słabe. Brakuje mi tutaj ciągłej akcji, która porwałaby mnie do świata książki i sprawiła, że nie mogłabym się od niej oderwać. Jednak książka kręciła się ciągle wokół tego samego. Zero zaskoczenia. Zero nowych wątków. Nuda, nuda, nuda i kolejna wielka szkoda, że kolejna autorka nie wykorzystała w pełni swojego świetnego pomysłu.

  Książka opowiada o życiu Mii Price, w którą ciągle trafiają pioruny. Mieszka ona w Los Angeles, w mieście, które przeszło ostatnio wielką tragedię. Po ogromnym trzęsieniu ziemi całe miasto niemal zrównało się z ziemią. Została tylko jedna wieża. Większość ludzi musiała przenieść się do Namiotowiska, by tam dalej walczyć o życie. Wszyscy żyli w ciągłym strachu, że ich ostateczny koniec w końcu nadejdzie, a całą atmosferę podsycał Prorok, który dokładnie podawał datę zakończenia ciężkiego życia mieszkańców LA. Jednak w Proroku jest coś niepokojącego. Mia spotyka na swojej drodze Tropicieli i dowiaduje się, że Prorok chce śmierci ludzi, którzy nie chcą dołączyć do jego szeregów i to oni mają zginąć. Ma ściągnąć burzę, którą ma zniszczyć to, co zostało z miasta. A Mia może go powstrzymać i uratować ludzkość, bo to ona jest kluczem do tego wszystkiego.

  Tą książkę czytało mi się wyjątkowo opornie. Taką małą ilość stron pokonywałam wiecznie, bo książka skutecznie mnie do siebie zniechęciła i nie miałam ochoty do niej wracać. Ogólnie książka jak dla mnie, to ma pełno minusów, nie jest wciągająca, interesująca, relaksująca. Dla mnie była prawdziwym utrapieniem i chyba nie znajdę więcej dobrych słów, niż tych, których użyłam powyżej. Nawet nie wiem już, co więcej tu o niej napisać. Dla mnie to była PORAŻKA i nawet jeśli będzie kontynuacja, to z pewnością po nią nie sięgnę. Nawet gdyby powstał film oparty na tej książce, to musiałabym się poważnie zastanowić, czy chce go zobaczyć.

  Książkę polecam osobom, które są wytrwałe i pewne, że chcą ją przeczytać. Zawsze warto się samemu przekonać jaka jest dana książka, ale jeśli nie macie czasu, albo wahacie się nad tą książką, to może lepiej sięgnijcie po coś ciekawszego.