Oz: Wielki i Potężny / Oz: The Great and Powerful (2013)

,,Filmowe piątki'' to nowa akcja organizowana przez naszego bloga. Postanowiłyśmy podzielić się z Wami naszymi wrażeniami po obejrzanych filmach. Oglądanie filmów jest moją drugą pasją tuż po książkach, więc z chęcią przedstawię Wam pozycje ''must watch'' oraz te przeciwne. Nie zabraknie także moich ulubionych seriali. :) Mam nadzieję, że współautorka bloga od czasu do czasu doda coś od siebie, jednak jej czas tymczasowo wydzielony został na książki i buszowanie po internetowych sklepach. :) Co mogę jeszcze dodać? Recenzje ukazywać się będą w każdy piątek, aż do wyczerpania materiału (mam nadzieję, że nigdy to nie nastąpi). Serdecznie zapraszam Was do odwiedzania naszego bloga i dzielenia się własnymi wrażeniami po obejrzeniu tych filmów.

***

Szczerze mówiąc nic szczególnego nie ciągnęło mnie do obejrzenia tego filmu. Dopiero za usilnymi prośbami mojej mamy postanowiłam go zobaczyć razem z nią. Nie spodziewałam się po nim zbyt wiele, dlatego też spojrzałam na niego z przymrużeniem oka i naprawdę dobrze się bawiłam. Może jestem jeszcze w głębi duszy dzieckiem, a może ta historia rzeczywiście była magiczna i zabawna. O tym możecie się dowiedzieć czytając tę recenzję.

Zanim zacznę opowiadać o filmie, napomnę tylko o kilku szczegółach dotyczących jego pochodzenia. Mianowicie nowy film Sama Raimiego jest prequelem Czarnoksiężnika z krainy Oz, arcydzieła kinematografii z 1939 roku. Ten film z kolei był ekranizacją Czarnoksiężnika z Krainy Oz autorstwa L. Franka Bauma, XIX-wiecznej powieści dla dzieci.
W pierwotnych wersjach główną bohaterką jest Dorotka, dziewczynka pochodząca z Kansas, która przeniosła się do krainy Oz tuż po tym jak tornado porwało jej dom. Trafiła do Szmaragdowego Grodu, gdzie poznała Czarodzieja z Oz, który okazuje się być siwym, starszym i z pewnością nie obdarzonym magicznymi zdolnościami mężczyzną. Gdyby nie jego spryt i umiejętności konstruowania wszelakiej maszynerii, nie udałoby mu się uchodzić za prawdziwego i potężnego czarodzieja.

Współczesna historia nieco się różni od tej pierwotnej. Film opowiada historię Oscara Diggisa (James Franco), drugorzędnego magika cyrkowego, który zostaje przeniesiony z Kansas do Krainy Oz - świata pełnego barwnych postaci i niesamowitych krajobrazów. Magik uważa, że nic lepszego nie mogło mu się w życiu przytrafić. Ma wszystko, czego by chciał, a ludzie uważają go za potężnego czarownika. Gdyby nie to, że trzy czarownice nie wierzyły w jego przeznaczenie, miałby wieczne bogactwo i chwałę. Zamiast tego musiał zmierzyć się z problemami krainy i jego mieszkańców. Za pomocą swojej pomysłowości, odrobiny magii i uroku osobistego staje się lepszym człowiekiem oraz Wielkim i Potężnym Ozem.

Film ułożony jest na znanym wszystkim schemacie. Mamy klasyczny motyw walki dobra ze złem oraz bohatera przechodzącego wewnętrzną przemianę. Nie brakuje szczypty miłosnego wątku i przesłania o ukrytej wartości człowieka, niewidocznej na pierwszy rzut oka i niedocenianej, która później okazuje się być kluczem do odniesienia zwycięstwa. Historia jest słodko-gorzka, bo mimo całej cukrowej krainy znajdzie się także motyw grozy. Fabuła jest w typie tradycyjnej baśni z powplatanymi różnymi motywami. Powinna spodobać się nie tylko tym najmłodszym, ale także tym nieco starszym.

Wiele mówiło się o efektach specjalnych tego filmu. Nie widziałam go w 3D, ale dla mnie i tak były one na równym poziomie z efektami w filmie ,,Alicja w krainie czarów''. Wszystko idealnie odzwierciedlało magiczność krainy Oz, a głębokie kolory były naprawdę dobrym jej uwydatnieniem. Podobało mi się także podtrzymanie tradycji i tak jak w opowieści o Dorotce zastosowanie czarno-białego filmu na początku, a wraz z przeniesieniem się do krainy nadanie wszystkiemu intensywnych barw. To zdecydowanie było efektowne.

Nie mogę narzekać na aktorów, bo moim zdaniem ich gra aktorska była na odpowiednim poziomie. James Franco idealnie wcielił się w swoją postać i pokazał nam tego sprytnego, nieco zagubionego i jednocześnie bardzo lojalnego i dobrego czarodzieja. Mila Kunis świetnie zagrała Theodorę, która na początku była naiwną i pełną nadziei czarownicą, a później była przepełniona czystym złem. Rachel Weisz jako Evanora i Michelle Williams jako Glinda spisały się genialnie.

,,Oz: Wielki i Potężny'' to film dość lekki, zabawny i przede wszystkim z morałem. Nie był promowany jako film wyłącznie dla dzieci, więc powinien spodobać się także dorosłym. Jeśli chcecie zobaczyć ciekawe efekty i spędzić miło czas w magicznej krainie Oz, powinniście go obejrzeć.

zdjęcia: http://kino.dlastudenta.pl/

Wkrótce:
- ,,Piękne istoty''
- ,,Now is good''
- ,,Kac Vegas 3''

Mam zamiar obejrzeć:
- ,,Bling ring''
- Stażyści''
- ,,Sztuka zrywania''